Hram sv. Prokopija u Visokom je izgrađen 1857. godine i prema dostupnim podacima bio je prvi pravoslavni objekat u srednjoj Bosni nakon sarajevske i travničke crkve. To je mnogo značilo za pravoslavno stanovništvo u to doba, posebno vjernike u Visokom i okolnim gradovima. Brojni vjernici i crkve su u godinama nakon toga poklonili ili priložili ikone i razne druge stvari Hramu sv. Prokopija, na taj način direktno pomažući pravoslavnoj zajednici u Visokom. Pored veoma vrijednih ikona, visočki Hram ima još nekoliko stvari koje imaju istorijski značaj za ovu bogomolju. Prije svega, to se odnosi na putir i kivot.
Naime, odmah nakon izgradnje, putir visočkom Hramu (pojam putir dolazi od grčke riječi ποτήρ (poter) što u prevodu znači “posuda za piće” ili jednostavno “čaša”, a u pravoslavnoj tradiciji označava posudu s drškom koja se koristi u liturgiji za točenje vina i vode koji postaju krv Hristova) priložio Manojlo (J)Eftanović iz Sarajeva. Taj putir se i sada nalazi u Hramu sv. Prokopija i na njemu se može pročitati kako “Manojlo Eftanović žitelj sarajevski, priloži putir svetoj crkvi u Visokom 1857. godine”. Putir ima veliki značaj tokom služenja, a starost ovog putira ima zaista veliku vrijednost (možda ne novčanu, ali istorijsku i duhovnu svakako).
Drugi predmet je kivot ili ćivot, koji potiče čak iz 1784. godine. U njemu su bile smještene mošti Joana Erakovića. U proteklom ratu kivot sa svetom rukom je neko iznio iz Hrama. Ruka je nestala, a kivot je pronađen i vraćen u Hram gdje se i danas nalazi.
Visoko.co.ba/Neven Krajišnik
